Om vrouwen enthousiast te krijgen voor het bestuur van het waterschap heeft Groen, Water & Land op 9 oktober 2014 een informatiebijeenkomst gehouden.
Bijna twintig vrouwen kwamen op deze avond af om meer te weten te komen over het werk in een waterschapsbestuur. De avond was op een donderdag en ofschoon we zoveel mogelijk met ieders wensen rekening hebben gehouden, bleken toch een twintigtal vrouwen die avond verhinderd vanwege werkzaamheden of afspraken elders.
Rob Veenman, hoogheemraad (dagelijks bestuurder) van het schap heette iedereen welkom en gaf een kort inkijkje in het verleden. In 1985 had de Waterschapsvereniging Oostzaan, één van de rechtsvoorgangers van Groen,Water&Land, een vrouw kandidaat gesteld voor de waterschapsverkiezingen. Maar vrouwelijke bestuurders waren toen nog zo ongewoon, dat er onmiddellijk een tegenkandidaat, een man, werd gesteld. De meerderheid van de stemgerechtigden, die toen minimaal een halve hectare land moesten bezitten, vonden nog in belangrijke mate dat een vrouw niet thuis hoorde in het waterschapsbestuur en zij werd dan ook weggestemd. Nog steeds zijn vrouwen ondervertegenwoordigd en daaraan moet snel wat veranderen.
Marjan van Kampen, burgemeester van Schagen, was de eerste inleider.
In een enthousiast en stimulerend verhaal ging zij in op de rol van 
vrouwen in het openbaar bestuur. Veel vrouwen zijn actief in het vrijwilligerswerk, maar in het openbaar bestuur zijn zij nog ondervertegenwoordigd. Dat is jammer omdat zij daarin een belangrijke rol kunnen spelen. Vrouwen hebben vaak andere eigenschapen dan mannen. Zo zijn zij vaak in staat meerdere rollen naast elkaar te spelen: als moeder (verzorgster, kok, vraagbaak, huishoudster, psycholoog, logistiek manager en taxi), als familiemens en mantelzorger, als medewerker of ondernemer en natuurlijk als bestuurder, als wethouder, raadslid of hoofdingeland. Doordat vrouwen gewend zijn meerdere rollen tegelijk te spelen, zijn zij uitstekend in staat om bestuurlijk op een praktische manier verbanden te leggen. Marjan van Kampen sloot af met de oproep aan vrouwen om de eigen bescheidenheid een beetje opzij te schuiven. “Vrouwen weten zo veel en kunnen zo veel. Laten we er dan ook voor zorgen dat er meer vrouwen meedoen in het openbaar bestuur”, was haar advies.
De derde inleider was Anneke Stam, 15 jaar en jeugdwaterschapper van Groen,Water&Land. Als boerendochter en enthousiast schaatser en kanoër heeft zij veel met water. Maar toen zij op school vertelde dat zij jeugd waterschapsbestuurder wilde worden, wisten de meeste klasgenoten bijna niets van het waterschap. Anneke wil na haar VWO de opleiding Bodem, water en atmosfeer gaan volgen aan de Wageningen Universiteit. Het verbaast haar dat er zo weinig vrouwen in het waterschap actief zijn. Zelf volgt zij het profiel Natuur op het VWO en bij haar in de klas zijn de meisjes ver in de meerderheid. En bij Wiskunde D, voor leerlingen die meer uitdagingen in de wiskunde willen, zitten zes meiden en maar drie jongens. En die meiden presteren meestal ook beter. Maar voor Anneke is het in eerste instantie een uitdaging om meer jongeren er bewust van te maken dat het waterschap een belangrijke rol in hun leven speelt.
Klazien Hartog, de laatste inleider, is hoofdingeland (algemeen bestuurder) van het hoogheemraadschap,
fractievoorzitter van Groen,Water&Land en ambassadeur diversiteitsbeleid van het A&O fonds waterschappen en heeft het initiatief genomen voor deze bijeenkomst.
Samen met Thea de Roos, dagelijks bestuurder van het Hoogheemraadschap Rijnland en oud-dijkgraaf van het waterschap Het Lange Rond, is zij de landelijke actie “Water zoekt vrouw” begonnen. Daarbij hebben zij ook een enquête gehouden onder vrouwelijke waterschapsbestuurders. Op hoofdlijnen blijkt daaruit dat zij het werk van vrouwen binnen de waterschappen nuttig en nodig vinden. Hun conclusie daarbij is dat daarvoor niet direct technische kennis noodzakelijk is. Wel blijkt de al beperkte rol van vrouwen binnen het waterschap op termijn gevaar te lopen. van de zittende vrouwen in het waterschapsbestuur (landelijk) is ruim tachtig procent boven de 50
en ongeveer veertig procent boven de 60 jaar. Om voor voldoende continuïteit te kunnen zorgen, zijn er vooral jonge en enthousiaste vrouwen nodig.
In het tweede deel van haar presentatie is Klazien ingegaan op de werkzaamheden van het hoogheemraadschap: waterveiligheid, watersysteembeheer, waterzuivering en (vaar)wegbeheer.
Dat doet het hoogheemraadschap met bijna 900 medewerkers en een begroting van 253 miljoen (2014).
Als hoofdingeland heeft Klazien onder andere de waterzuivering in haar portefeuille. Aan de hand daarvan vertelt zij over
haar ervaringen. Technische kennis is niet echt noodzakelijk, maar je beslist als bestuurder wel over de maatschappelijke uitgangspunten, maatschappelijke kosten en baten en over effectiviteit en doelmatigheid.
Als hoofdingeland moet je dan ook een gezond verstand hebben, kritisch zijn, en maatschappelijk betrokken een brug kunnen slaan tussen het hoogheemraadschap en de betrokken burger.
Wilt u meer weten over deze bijeenkomst, neemt u dan contact op met ons via het contactformulier op deze site.
